-
1 minąć się
-
2 minąć\ się
сов. разминуться; разойтись;● \minąć\ się się z powołaniem не найти своего призвания
+ wyminąć się;rozminąć się -
3 minąć się się z powołaniem
не найти́ своего́ призва́ния -
4 mijać się
vr( wymijać się) to pass (each other); ( rozmijać się) to miss each othermijać się z prawdą — ( o człowieku) to depart from the truth; ( o informacji) to be untrue
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mijać się
-
5 rozminąć się
-
6 rozminąć\ się
сов. разойтись, разминуться (в пути);● \rozminąć\ się się z prawdą отступить (отклониться) от истины; соврать; \rozminąć\ się się z powołaniem ошибиться в выборе профессии, не найти своего призвания
+ minąć się -
7 verfehlen
verfehlen *vt1) ( danebentreffen)jdn \verfehlen mijać się z kimś [ perf minąć]etw \verfehlen Kugel: nie trafiać [ perf trafić] do czegośdas Tor \verfehlen Schuss: minąć bramkęden Zweck \verfehlen chybić celu, mijać [ perf minąć] się z celemdas Thema \verfehlen nie pisać na tematden Beruf \verfehlen minąć się z powołaniem -
8 powołanie
-nia, -nia; gen pl -ń; nt( rządu) formation; ( ministra) appointment; ( zamiłowanie) callingpowołanie do wojska — call-up (BRIT) lub draft (US) (papers)
powołanie do czegoś — calling lub vocation for sth
* * *n.1. ( wewnętrzny nakaz) calling, call; vocation; czuć l. mieć powołanie do robienia czegoś be l. feel called to do sth, be cut out for sth; minąć się z powołaniem miss one's vocation; nauczyciel z powołania a teacher by vocation, a born teacher.2. (= wezwanie do odbycia służby wojskowej) call-up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powołanie
-
9 powoła|nie
Ⅰ sv ⇒ powołać Ⅱ n 1. (zamiłowanie) vocation, calling- czuć w sobie a. mieć powołanie do zawodu nauczycielskiego to have a vocation to be a teacher, to be a born teacher- był lekarzem z powołania medicine was his true vocation- zmalała/wzrosła liczba powołań kapłańskich the number of priestly vocations declined/increased2. Wojsk. call-up U■ minąć się z powołaniem to miss one’s vocation a. callingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powoła|nie
-
10 Beruf
Beruf [bə'ru:f] <-[e]s, -e> mzawód mvon \Beruf Arzt sein być z zawodu lekarzemErfolg im \Beruf haben mieć sukcesy w pracyim \Beruf stehen pracowaćseinen \Beruf verfehlt haben minąć się z powołaniem -
11 mijać
impf minąć* * *1. (-am, -asz); perf; minąć; vtto pass, to go past2. vi* * *ipf.1. (= przemieszczać się obok czegoś) pass, go past; minęła mnie okazja do spotkania się z twoimi rodzicami I missed the chance to meet your parents; kara cię nie minie you won't escape the punishment, you won't get away with this.2. (= upływać) pass, elapse, lapse; minęła godzina trzecia it is past three; przeziębienie minęło cold is gone; występ minął bez echa the performance did not evoke a response, the performance was a flop.ipf.1. (= przemieszczać się obok siebie) pass (each other l. one another).2. (= nie spotykać się) miss each other; to mija się z celem there is no point in it, it's pointless; minąłeś się z powołaniem you have missed your vocation; mijać się z prawdą ( o człowieku) depart from the truth; ( o informacji) be untrue.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mijać
-
12 mijać
kara cię nie minie du kommst nicht unbestraft [ lub straflos] davon, du wirst der Strafe nicht entkommenIII. vr2) ( rozmijać się)to się mija z celem das verfehlt das Ziel, das geht am Ziel vorbei3) minąć się z powołaniem seinen Beruf verfehlen\mijać się z prawdą człowiek: nicht die reine Wahrheit sagen; informacja: nicht der Wahrheit entsprechen -
13 mijać
mijać (-am) < minąć> (-nę) v/t idąc vorbeigehen (A an D), jadąc vorbeifahren (A an D); granicę passieren; v/i czas, rok, ból vergehen; termin ablaufen; stres, trudności vorbei sein, vorüber sein;kara go nie minie er wird der Strafe nicht entgehen;mijać się idąc aneinander vorbeigehen; jadąc aneinander vorbeifahren; (nie spotkać się) sich verpassen; listy sich kreuzen;mijać się z celem am Ziel vorbeigehen;mijać się z powołaniem den Beruf verfehlen;to mija się z prawdą das entspricht nicht der Wahrheit -
14 powołanie
powołanie do wojska Einberufung f;z powołania aus Berufung;minąć się pf z powołaniem seinen Beruf verfehlen
См. также в других словарях:
minąć się z powołaniem — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać inny zawód niż ten, do którego ktoś jest predysponowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie jest dobrym dziennikarzem, natomiast wyśmienicie dogaduje się z dziećmi. Chyba minął się z powołaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
minąć się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… … Słownik frazeologiczny
mijać się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… … Słownik frazeologiczny
rozmijać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozmijać sięam się, rozmijać sięa się, rozmijać sięają się {{/stl 8}}– rozminąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rozmijać sięnę się, rozmijać sięnie się, rozmijać sięmiń się, rozmijać sięnął się, rozmijać sięnęli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powołanie — Minąć się z powołaniem zob. minąć się 2 … Słownik frazeologiczny
mijać — ndk I, mijaćam, mijaćasz, mijaćają, mijaćaj, mijaćał, mijaćany minąć dk Vb, minę, miniesz, miń, minął, minęła, minęli, minięty a. miniony, minąwszy 1. «przechodzić, przejeżdżać, przesuwać się obok kogoś, czegoś, zostawiając za sobą kogoś, coś»… … Słownik języka polskiego
powołanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. powołać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}powołanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. powołanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powołanie — n I 1. rzecz. od powołać. ∆ Karta powołania «pisemne wezwanie do odbycia czynnej służby wojskowej» 2. «skłonność, zdolność, zamiłowanie do czegoś; czyjeś przeświadczenie o tym, że pewien zawód, droga życiowa są dla danej osoby najwłaściwsze» Czuć … Słownik języka polskiego
